Szkoła Eksploatacji Podziemnej

W badaniach przepływu urobku w ciągłych systemach transportowych niezwykle trudno jest uwzględnić cząsteczkową budowę przenoszonego materiału. Różnice w rozmiarze i kształcie poszczególnych fragmentów urobku powinny być brane pod uwagę dla pełnego zrozumienia zjawisk zachodzących w czasie transportu. Metoda elementów dyskretnych DEM pozwala na zbadanie wybranych elementów ciągu transportowego z uwzględnieniem specyficznej budowy transportowanego materiału oraz reakcji między jego fragmentami, traktując każdy element urobku osobno. Skuteczność podejmowanych działań optymalizacyjnych i modernizacyjnych w decydującym stopniu zależy od dokładności opisu strugi urobku na przenośniku. W pracy zaproponowano cykl zbadań stanowiskowych, który pozwolił wyznaczyć podstawowe właściwości litologiczne zróżnicowanej rudy miedzi oraz wymagane współczynniki opisujące zjawiska interakcji. Dla pełnego odwzorowania zachowania urobku przeprowadzono badania modelowe polegające na zweryfikowaniu wyznaczonych parametrów wyjściowych. W efekcie prowadzonych prac uzyskano kompleksową informację o własnościach rudy miedzi, wykorzystaną do prowadzenia badań symulacyjnych na potrzeby optymalizacji urządzeń stosowanych w transporcie kopalnianym.