Szkoła Eksploatacji Podziemnej

Podstawowym elementem klasycznych rozwiązań urządzenia załadowczego skipowego na poziomach z taśmową odstawą główną urobku, z pól eksploatacyjnych do szybu wydobywczego, jest zbiornik retencyjny, z którego urobek odbierany jest pośrednio lub bezpośrednio i przekazywany do stalowych zbiorników odmiarowych, umieszczonych w wielkogabarytowym, stromo nachylonym wyrobisku górniczym, przenikającym rurę szybową, tzw. kieszeni skipowej. W przypadkach bezpośredniego przekazywania urobku ze zbiornika retencyjnego do zbiorników odmiarowych lub w starszych rozwiązaniach z pośrednim, krótkim przenośnikiem taśmowym odbierającym urobek ze zbiornika i przekazującym go do zbiorników odmiarowych, odmierzanie porcji urobku odbywa się poprzez ważenie go wraz z całą konstrukcją zbiornika. W nowszych rozwiązaniach porcja urobku wprowadzana do zbiorników odmiarowych odważana jest wagą elektroniczną zabudowaną w przenośniku taśmowym. W przyjętej do realizacji koncepcji z 2005 r. opracowanej dla nowo projektowanego poziomu załadunku skipów na poz. 1090 przy szybie I JSW S.A. KWK „Budryk”, odstąpiono od wyposażania stacji załadowczej w zbiorniki odmiarowe. Autorzy tej koncepcji wyszli z założenia, że długi stosunkowo czas wymiany skipów na stacji załadowczej, wynoszący w granicach 1min.45s, pozwala przygotować porcję urobku, równą ciężarowi użytecznemu skipu, na odpowiednio dobranym przenośniku szerokotaśmowym i tym samym zrezygnować z tradycyjnych zbiorników odmiarowych. Kierowano się tutaj głównie chęcią wyeliminowania kosztownych w utrzymaniu zbiorników odmiarowych oraz wielkogabarytowej kieszeni skipowej, która usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie szybu wywołuje bardzo niekorzystne, z punktu widzenia mechaniki górotworu, wzajemne ich oddziaływanie na siebie i co za tym idzie duże trudności w ich utrzymaniu na tej głębokości.