Szkoła Eksploatacji Podziemnej

Metan występujący w pokładach węgla kamiennego stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa w podziemnych zakładach górniczych. W związku z tym, że jest on gazem palnym i wybuchowym konieczne jest ograniczenie jego wypływu do przestrzeni wyrobisk górniczych. Proces ten wymaga stosowania środków profilaktycznych w postaci odmetanowania.

          Ujecie metanu z górotworu jest najskuteczniejszym środkiem zwalczania zagrożenia metanowego, zapewniającym zmniejszenie wypływów metanu do przestrzeni roboczych. Jednak efektywność ujęcia metanu uzależniona jest od przepuszczalności pokładów węgla. Najskuteczniejszą metodą okazało się drenowanie metanu z górotworu i otamowanych zrobów i odprowadzanie go osobnymi rurociągami na powierzchnię, wykorzystując depresję wytwarzaną w stacji odmetanowania. Metoda ta pomaga w utrzymaniu żądanych parametrów wentylacyjnych, stawia jednak określone wymagania co do sposobów rozcinania metanonośnych pokładów węgla.

            Celem artykułu jest określenie czynników wpływających na możliwość ujęcia metanu z pokładów węgla. W artykule wskazano na trudności w ujęciu metanu z pokładów nienaruszonych eksploatacja a zalegających na dutej głębokości.

            Odmetanowanie pokładów węgla w oparciu o techniki szczelinowania z powierzchni, w porównaniu z ujęciem metanu podczas prowadzenia robót górniczych, jest mało efektywne. Wynika to z faktu konieczności istotnego naruszenia górotworu z powodu jego bardzo małej przepuszczalności.