Szkoła Eksploatacji Podziemnej

Zagospodarowanie złoża południowych rejonów kopalni „Lubin” zakładało wykonanie oraz utrzymanie dróg wentylacyjno-transportowych w skałach płonnych, kilkadziesiąt metrów poniżej złoża, pomiędzy strefą uskoku „Głównego Lubina” od północy, a strefą uskoku „Środkowego Lubina” od południa. W tym celu już w latach 70-tych rozpoczęto drążenie pochylń As-33÷35 i chodników W-1,2,3, od strony Szybów Głównych kopalni. Pod koniec lat 80-tych i w latach 90-tych z pochylń tych udostępniono złoże położone wyżej, w skrzydle wiszącym uskoku „Głównego Lubina” – pola XV/1,2,3,11,12,15 i 16F. W przeciągu kilkudziesięciu lat wszystkie te pola, za wyjątkiem pola LU-XV/16F zostały wyeksploatowane. Podczas prowadzonych robót natrafiono na bliskie sąsiedztwo utworów trzeciorzędowych, a także doszło do bezpośredniego kontaktu z tymi utworami, w wyniku czego opracowano „Zasady postępowania w przypadku kontaktu z utworami trzeciorzędowymi”. Powstał również nowy system eksploatacji, komorowo-filarowy J-UGS opracowany dla prowadzenia robót w warunkach słabych stropów i zredukowanej miąższości skał dolomityczno-anhydrytowych. Obecnie prowadzone są roboty eksploatacyjne fazy II w polu LU-XV/16F. Pole to pozostawiono jako ostatnie, ze względu na jego położenie bezpośrednio nad wyrobiskami pochylń i konieczność utrzymywania w nim wyrobisk wentylacyjno-transportowych. W rezultacie powstał nietypowy filar oporowy, pole LU-XV/16F, w którym jak na warunki kopalni „Lubin”, pozostało złoże charakteryzujące się znacznym okruszcowaniem. Podczas prowadzenia drugiej fazy eksploatacji we wspomnianym polu, opracowano „Zasady prowadzenia robót likwidacyjnych, w pobliżu fragmentów o mocno zredukowanej miąższości stropowej półki węglanowej”.
W przedstawionym referacie chcemy podzielić się doświadczeniami jakie zdobyliśmy podczas eksploatacji złoża w skrępowanych warunkach, zwłaszcza zagrożenia zawałowego związanego z bliską odległością do występujących utworów trzeciorzędowych powyżej stropu bezpośredniego wyrobisk oraz tak zwanych lejów krasowych.