Szkoła Eksploatacji Podziemnej

Wełna owcza, ze względu na swoje właściwości hydrofilowe, ma zdolność zatrzymywania wody, co może znacznie poprawiać wilgotność gleby i przyspieszyć rozwój roślinności. Ponadto wełna, jako materiał naturalny, z czasem ulega biodegradacji i uwalnia składniki odżywcze, które mogą być wykorzystywane przez rośliny i mikroorganizmy. Z tych powodów zastosowanie włókien wełny może poprawić warunki siedliskowe w tym ogólną aktywność mikrobiologiczną i obieg pierwiastków biogennych, co ma ogromne znaczenie w rekultywacji hałd po wydobyciu węgla.
Mikroorganizmy glebowe odgrywają kluczową rolę w mineralizacji materii organicznej i obiegu pierwiastków poprzez produkcję zewnątrzkomórkowych enzymów hydrolitycznych (ZEH). Enzymy te odpowiedzialne są za przekształcanie dużych cząsteczek organicznych w proste produkty, które mogą łatwo zostać przyswojone przez mikroorganizmy lub rośliny. W związku z tym ZEH są uważane za dobry wskaźnik ogólnej aktywności biologicznej i jakości gleby. Aktywność ZEH może być wykorzystywana do obliczenia wskaźników stechiometrycznych alokacji C, N i P w glebie. Wyniki przeprowadzonego eksperyment, w swoim początkowym stadium wskazują, że zastosowane zabiegi z użyciem wełny nie poprawiły znacząco aktywności mikrobiologicznej podłoża zarówno w przypadku substratu pochodzącego z hałdy jak i gleby ogrodowej. Wykazano natomiast dużo niższą aktywność enzymatyczną w substracie z hałdy w porównaniu z glebą ogrodową. Wysoki enzymatyczny wskaźnik stechiometryczny C:N w glebie ogrodowej świadczy o występujących tam niedoborach łatwo przyswajalnych związków węgla. Z kolei niskie wartości wskaźników stechiometrycznych C:P i N:P w substracie z hałd mogą sugerować, że P jest pierwiastkiem, który ogranicza w tym podłożu obieg składników odżywczych.